Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά...

Καλωσορίζουμε τη νυφούλα του χειμώνα, την τρελή αμυγδαλιά!
Μα είναι με τα καλά της;
Πάει και ανθίζει στα μέσα του Φλεβάρη!
Η αμυγδαλιά είναι πραγματικά πολύ γενναία!
Άνθισε και στην τάξη μας!
Να ένα κλαδί με λευκά ανθάκια από γκοφρέ και ροζ μπαλάκι γκοφρέ στο κέντρο.
Τώρα που το βλέπω καλύτερα, θα του πήγαιναν και μερικά φυλλαράκια ή μήπως περισσότερα ανθάκια;
 
Anyway, ο σχετικός γλωσσοδέτης πολύ με παίδεψε!
Έχω μια αμυγδαλιά που κάνει μύγδαλα, τσίγδαλα, μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα.
 
 
 
Η αμυγδαλιά είναι το σύμβολο της ελπίδας και της αναγέννησης και αυτός ο αρχαιοελληνικός μύθος το αποδεικνύει.
 
 
Ας θυμηθούμε κι ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι μιας πιο αθώας εποχής...
 
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
 

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Χρόνια μου πολλά!

Γιορτάζω και κερνάω!!!
Το ξέρω, είναι αργά, αλλά ποτέ δε λες όχι σ' ένα ακόμα γλυκό.
Του αγίου Χαραλάμπους σήμερα και έχω την ονομαστική μου γιορτή.
Να με χαίρεστε καλέ!

Χαρά, Χαρούλα, Χαρίκλεια...
Είναι αρχαίο όνομα και προέρχεται από τα ουσιαστικά χάρις+κλέος, που σημαίνει χάρισμα + δόξα, άρα αυτή που έχει μεγάλη δόξα και χάρη.

Εκτός από μια γλυκιά και ζουμερή πορτοκαλόπιτα, έφτιαξα τρουφάκια καρύδας αλλά και σοκολάτας.
Για κοπιάστε! Έχω και σπιτικό λικεράκι!

 
Το τρουφάκι καρύδας κρύβει μέσα του κι ένα κερασάκι! (ιδέα δικιά μου)
Η συνταγή απλή: μπισκότα πτι-μπερ, καρύδα, ζαχαρούχο ... και βέβαια κερασάκια...
 
 
Τα τρουφάκια σοκολάτας είναι με περισσότερα υλικά, αλλά πολύ νόστιμα. Η συνταγή άλλη φορά.