Επανέρχομαι μετά από αρκετό καιρό απουσίας.
Βέβαια βολτούλες στα blogs έκανα τακτικά, απλά διάθεση και χρόνο να γράψω δεν είχα.
Κι ενώ από 15 Οκτωβρίου (ημερολογιακή μέση του φθινοπώρου) ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας "καλό φθινόπωρο", κάτι ο λαμπερός ήλιος, η ζέστη, τα κοντομάνικα που δεν έλεγαν να φύγουν από πάνω μου, με έκαναν να το αναβάλλω.
Τώρα όμως, μου φαίνεται ότι έχουμε πραγματικά φθινόπωρο. Μύρισε η βροχή, ανοίξαμε ομπρέλες, πέσαμε σε λακούβες, βάλαμε ζακέτες και μπότες, τυλιχτήκαμε σε κουβέρτες... Ε τώρα πια, δε νομίζω, γυρισμό δεν έχει.
Για να δώσω στο σπίτι μια νότα φθινοπώρου όλο αυτόν τον καιρό, κι ας είχε έξω 25 βαθμούς, στόλιζα τις γυάλες μου με καρύδια, κάστανα, φουντούκια, κανέλες, αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού (που είχα ετοιμάσει από πέρσι), φύλλα, κουκουνάρια και κεριά και περίμενα την αλλαγή του καιρού που θα σήμαινε μέσα μου την αλλαγή της εποχής. Όχι ότι ανυπομονούσα, απλά με φέρνει κοντά στα Χριστούγεννα, που τόσο αγαπώ.
45 ημέρες ακόμα!!!
Πότε πέρασε ο χρονος κι ετοιμαζόμαστε πάλι για Χριστούγεννα; απίστευτο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκιο Χαρά μου,έβρεξε,μύρισε και ποτίστηκε η γη, κρύωσε ο καιρός,αλλάξαμε ρούχα,αισθανόμαστε χειμωνιάτικα και χρειαζόμαστε χουχούλιασμα κι εσύ το προσεφερες στη σημερινή ανάρτηση
Φιλάκια πολλά